Het Groene Spreekuur – Tweede Kamerleden in gesprek met duurzaam
maatschappelijk initiatief
Maandag 16 april 2012 van 10.30 tot
12.00 uur
Nederland innoveert (ook) van
onderop, maar hoe maak je die kleinschalige innovaties zichtbaar voor politiek
en beleidsmakers? Op Duurzame Dinsdag 6 september 2012 werd het idee geboren
van een Groen Spreekuur.
Kern van het Groene Spreekuur is: Kamerleden informeren over de praktijk van
maatschappelijke initiatieven en MKB-ondernemingen op het terrein van duurzaamheid.
We willen informeren over de innovaties,
maar ook over de belemmeringen die deze groep mensen tegenkomt. Door
betere informatievoorziening, kan de Kamer eerder haar invloed laten gelden om
belemmeringen weg te nemen en gewenste ontwikkelingen stimuleren.
Uitgenodigd worden: Kamerleden, initiatiefnemers /ondernemers die
de onderwerpen vanuit de praktijk kunnen toelichten en relevante personen uit het
netwerk rond duurzame initiatieven.
Het Groene Spreekuur wordt minimaal 2
maal per jaar gehouden.
3 Recycling van
materialen
Een toenemend
aantal initiatieven is gericht op het recyclen of eigenlijk upcyclen van
materiaal. Reststromen zijn een belangrijke bron van inspiratie. Maar hoe kom
je aan voldoende, goede reststromen om een serieproductie op te zetten. En als
je ze al gevonden hebt, hoe zorg je ervoor dat de bestemming ‘afval’ niet in de
weg zit van het verzamelen van materiaal en het afzetten van de hiervan
gefabriceerde producten. Er zijn bijvoorbeeld allerlei beperkingen ten aanzien
van het transport van “afval”, zeker als het over landsgrenzen heengaat. Daar
is reden toe als het gaat om gevaarlijke stoffen, die moeten uiteraard op een
veilige manier uit het circuit worden gehaald. Een andere reden voor de
beperkingen is het voorkomen dat reststromen gedumpt worden in landen die een
minder strikte regelgeving hebben. Op dat punt is een verandering van
mentaliteit, en van daaruit van de regelgeving, nodig. “Er bestaat geen afval”,
steeds meer blijkt dat (bijna) ieder materiaal herbruikbaar is, mits het
verzameld en beschikbaar wordt gemaakt. Het uitgangspunt zou dus moeten zijn:
hergebruiken tenzij…
Hoe zorgen we ervoor dat reststromen
gemakkelijker gevonden worden en herkend worden als nieuwe grondstof?
